فکرِ شاهِ فَطِنی باید از ایرج میرزا قطعه‌ 14

1 خوش آن که او را در دل بود وِلایِ علی که هست باعث رحمت به دنیی و عقبی

2 پناه شاه و گدا ملجاً وَضیع و شریف مَلاذِ پیر و جوان مَهرَبِ فقیر و غنی

1 ز درج دیده در آودره ام لَالی را نثار مقبره ی درة المعالی را

2 گمان برم که برای چنین نثاری بود که درج دیده بیندوخت این لَالی را

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم