چو مهربان مه من جلوه بی نقاب از فرخی یزدی غزل 120

1 چو مهربان مه من جلوه بی نقاب کند ز غم ستاره فشان چشم آفتاب کند

2 طریق بنده نوازی ببین که خواجه من مرا به عیب هنر داشتن جواب کند

3 در این طلوع سعادت که روز بیداریست غرور جهل مبادا ترا به خواب کند

4 ز فقر آه جگر گوشگان کیکاوس سزد اگر دل سیروس را کباب کند

5 به این اصول غلط باز چشم آن داری زمانه داخل آدم ترا حساب کند

6 ز انتخاب چو کاری نمی رود از پیش به پور کاوه بگو فکر انقلاب کند

7 هر آنکه خانه ما فرخی خراب نمود بگو که خانه او را خدا خراب کند