1 خوان میفکند کنون مسلمانان آن خواجه که سگ بر او شرف آرد

2 خوانی که ز خون آدمی باشد افطار بدان کسی روا دارد؟

3 خود کس نرود و گر رود آنجا دربانش و پرده دار نگذارد

4 خوانی چه کنی که میزبان او را هر لقمه هزار بار بشمارد

5 آن سفره نحس مردریگش بین کش پیش شدن کسی نمی یارد

6 وان قرص حقیر چون هلال صوم کش گرسنگی ز لب همی بارد