جانا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 4

1 جانا نظری فرما کزجان رمقی ماندست و اکنون غم کارم خور کاخر نسقی ماندست

2 از شرم رخ چون مه و انعارض گلرنگت مه در کلفی رفته گل در عرقی ماندست

3 کردی بدلم دعوی وان نیز فدا کردم زین بیش سخن باشد؟ بر بنده حقی ماندست؟

4 بی روی دلاویزت در هجر غم انگیزت دلرا اثری خود نیست جانرا رمقی ماندست

5 گر سیم وزرم کمشد از من زچه برگشتی در هجر توام پردر زرین طبقی ماندست

6 روزی دو سه نیک و بد درد سر ما میکش کز دفتر عمر ما خود یک ورقی ماندست