من ار زآن که گردم به مستی هلاک
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 من ار زآن که گردم به مستی هلاک به آیین مستان بریدم به خاک
2 به تابوتی از چوب تاکم کنید به راه خرابات خاکم کنید
3 به آب خرابات غسلم دهید پس آنگاه بر دوش مستم نهید
4 مریزید بر گور من جز شراب میارید در ماتمم جز رباب
5 ولیکن به شرطی که در مرگ من بنالد به جز مطرب و چنگ زن
6 تو خود حافظا سر ز مستی متاب که سلطان نخواهد خراج از خراب
این شعر در کتاب سفینهٔ حافظ به سعی و اهتمام سرتیپ مسعود جنتی عطایی در زمرهٔ ساقی‌نامه‌های منتسب به حافظ آمده است. هر چند لحن و زبان شعر نشان می‌دهد که این شعر به احتمال بالا از حافظ نیست. ,