1 عید نوروز و اوّل سال است روزِ عیش نَشاطِ اطفال است

2 همه آن روز رختِ نو پوشند چای و شربت به خوش دلی نوشند

3 پسرِ خوب روزِ عید اندر رَود اَوَّل به خدمتِ مادر

4 دست بر گردنش کند چون طوق سر و دستش ببوسَد از سرِ شوق

5 گوید این عیدِ تو مٌبارَک باد صد چنین سالِ نو ببینی شاد

6 بعد آید به دست بوسِ پدر بوسه بخشد پدر به رویِ پسر

7 پسر بد چو روزِ عید شود از همه چیز ناامید شود

8 نه پدر دوست داردش نه عَمو نه کس عیدی آوَرَد بَرِ او

9 عیدی آن روز حقِ پسر است که نجیب و شریف و باهنر است