سر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 153

1 سر ما نیستت فسانه مگوی سیر گشتی برو بهانه مجوی

2 تو دگر یار تیز بازاری واب تو میرود بدیگر جوی

3 تو گل و لاله وزین معنی هم دو روی آمدی و هم خود روی

4 نه مسلمانی؟ آخر ای کافر چه دلست این؟ دلی ز آهن و روی

5 گفتی از تو چه برده ام آخر دل من باز ده محال مگوی

6 خود چه بگذاشتی بمن جز غم بردی از من هر آنچه بردی بوی

7 نیم جانی بماند با من و بس واند گر آب خواه و دست بشوی