هرگز هوس سایه ام از فر هما از اهلی شیرازی غزل 91

1 هرگز هوس سایه ام از فر هما نیست عاشق که بود سایه نشین مرد بلا نیست

2 کس را نبود این غغم جان سوز که ماراست وین غم همه زان است که کس را غم ما نیست

3 دارد دل ما از تو تمنای نگاهی محروم مگر دان دل ما را که روا نیست

4 در بادیه کعبه مقصود خطرهاست کس را سر آن ره بجز این بی سر و پا نیست

5 زین غم به کجا از پی آرام گریزم آرام کجا هست و غم عشق کجا نیست

6 جز من سر هر کس که بود بست به فتراک آن عربده جوراسر این خسته چرا نیست

7 ای مرغ چمن چند تو در وصل بنالی بر نعمت دیدار چرا شکر خدا نیست

8 اهلی به سوی دار نهد سر نه بمحراب محراب شهیدان بجز از دار فنا نیست