ایکه گویی که بحسن سخن از اهلی شیرازی قطعه‌ 58

1 ایکه گویی که بحسن سخن من اهلی اضطرابی ننمود و لب تحسین نگشود

2 بخدایی که مرا گنج معانی داده ست که بسرمایه کس همت من نیست حسود

3 لیکنم دیده و دل جان سخن می طلبد چکنم صورت بیجان دلم از کف نربود

4 گر تو نقشی بنمایی که دل از کف ببرد کافرم گر نکنم پیش تو صد بار سجود