به لب از شوق صدره بیش جان نامه می آید 
                                
                             
                                   
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
                                    
                                        
                                            1
                                        
                                        
                                        
                                            به لب از شوق صدره بیش جان نامه می آید
                                        
                                        
                                            که حرفی از دهانش بر زبان خامه می آید
                                        
                                          
                                   
                                    
                                
                                    
                            
                                 
                                    
                                
                                
                                
                                
                                    
                                        
                                            2
                                        
                                        
                                        
                                            نمی دانم به پایان چون برم وصف میانش را
                                        
                                        
                                            که در هر حرف، مویی بر زبان خامه می آید
                                        
                                          
                                   
                                    
                                
                                    
                            
                                 
                                    
                                
                                
                                
                                
                                    
                                        
                                            3
                                        
                                        
                                        
                                            اگر خواهی سر مویی نپیچد سر ز فرمانت
                                        
                                        
                                            به خاموشی زبانی چون زبان شانه می باید
                                        
                                          
                                   
                                    
                                
                                    
                            
                                 
                                    
                                
                               
                                 
                              
                                
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                    
                                     
                                        صائب تبریزی از شاعران بزرگ قرن 11 هجری می باشد و سبک شعری ایشان هندی است.
                                   
                                    
 
                                    
                                        اثر 
 به لب از شوق صدره بیش جان نامه می آید 
                                    
                                     دیوان اشعار  304 ام از 9863  
                                    
                                     
                                    متفرقات در دیوان اشعار
                                        صائب تبریزی
                                        
                                    
                                    
                               
                                    می باشد
                                    
                                        
                                    
                                    
                                        شعر
                                    
                                        قالب : دیوان اشعار
                                    
                                        سبک : هندی
                                    
                                    
                                    
                                    
                                 
                            
دیدگاهها **