بنام از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 14

1 بنام ایزد جهان همچون بهشتست که خرم موسم اردیبهشتست

2 زمین از سبزه گوئی آسمانست درخت از جامه پنداری فرشتست

3 بصحرا شو تماشا را سوی باغ که روز بوستان و وقت کشتست

4 نه طوطی طرب را بال سستست نه طاوس چمن را پای زشتست

5 حریفان همچو نرگس مست خفته کلاه از زر ولی بالین زخشتست

6 فتاده مست عاشق در بر گل قبا آنجا کلاه اینجا بهشتست

7 بهشت ار نیست جای او مخور غم بنقد امروز باری در بهشتست

8 بنفشه در چمن مانند خطیست که بنده در مدیح شه نبشتست