در کشور ما که مهد اندوه و غم است از فرخی یزدی رباعی 29

1 «خیزید ز بیدادگران داد بگیرید وز دادستانان جهان یاد بگیرید

2 در دادستانی ره و رسم ار نشناسید در مدرسه این درس ز استاد بگیرید

1 دوش از مهر به من آن مه محبوب گذشت چشم بد دور که آن ماه به من خوب گذشت

2 مگذر از بیشه ما نیست گرت جرأت شیر که در اینجا نتوان با دل مرعوب گذشت

1 از ره داد ز بیدادگران باید کشت اهل بیدادگر این است و گران باید کشت

2 پرده ملک دریدند چو از پرده دری فاش و بی پرده از این پرده دران باید کشت

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی