در دهر کسی چو ما بدین ذلت از فرخی یزدی رباعی 72

1 قمری چو من مدیح تو سرو چمن نگفت گر گفت مدح سرو چمن همچو من نگفت

2 هر جا روی حکایت شیرین و خسرو است یک تن سخن ز درد دل کوهکن نگفت

1 نارفیقان چون به یکرنگان دو رنگی می‌کنند از چه تفسیر دو رنگی را زرنگی می‌کنند

2 در مقام صلح این قوم ار سپر انداختند تیغ بازی با سلحشوران جنگی می‌کنند

1 نای آزادی کند چون نی نوای انقلاب باز خون سازد جهان را نینوای انقلاب

2 انقلاب ما چو شد از دست ناپاکان شهید نیست غیر از خون پاکان خون‌بهای انقلاب

1 این ستمکاران که می‌خواهند سلطانی کنند عالمی را کشته تا یک دم هوسرانی کنند

2 آنچه باقی مانده از دربار چنگیز و نِرُن بار بار آورده و سر بار ایرانی کنند

1 قسم به عزت و قدر و مقام آزادی که روح بخش جهان است نام آزادی

2 به پیش اهل جهان محترم بود آنکس که داشت از دل و جان احترام آزادی