1 سگ کوی تو که شب تا بسحر پیش من است مهربانیش ز بهر جگر ریش من است

2 غیرتم با تو چنان است که با خویش بدم هرکه بیگانه زهمر تو بود خویش من است

1 گر چون مسیح از لطف او بر اوج افلاکیم ما یک ذره خاکیم از زمین آخر همان خاکیم ما

2 با آن گل گلزار جان کس نام خود گل چون نهد حاشا که گوییم این سخن یک مشت خاشاکیم ما

1 بسکه به دل می زنم سنگ که دلدار رفت کار دل از دست شد دست هم از کار رفت

2 حال چه پرسی زمن از هجر سوخت کار به مردن کشید قصه ز گفتار رفت