دل زنده شوم چون نگرم سیم از اهلی شیرازی غزل 27

1 دل زنده شوم چون نگرم سیم تنان را جان تازه کند دیدن بت برهمنان را

2 عاشق که در آتش نرود چون زن هندو نامش ننهی مرد که ننگ است زنان را

3 در خیل بتان چشم تو تا زد مژه برهم بشکست بیک غمزه صف صف شکنان را

4 چون لاله بجز داغ وفا هیچ نیابی گر چاک کنی سینه خونین کفنان را

5 صد جامه شود همچو گل از شوق تو پاره گر مست کند بوی تو گل پیرهنان را

6 زاهد صفت آدم نبود هر که نخواهد حلوای نبات لب شیرین دهنان را

7 چون بلبل از اوصاف گل روی تو اهلی نگذاشت ز مستی بسخن هم سخنان را