ایکه بقتل عاشقان مست از اهلی شیرازی غزل 1349

1 ایکه بقتل عاشقان مست و خراب میروی وه که چو عمر بیوفا خوش بشتاب میروی

2 چند بعشوه گوییم راست بگوی حال خود راست مپرس جان من ورنه بتاب میروی

3 مرغ سحر بروی گل جام صبوح میکشد نرگس مست را بگوی چند بخواب میروی

4 روی چو روزت از صفا شب نگذاشت در جهان جز نفسی که همچو مه زیر نقاب میروی

5 اهلی اگر تو عاشقی مست بخون خویش شو چند ببزم دیگران بهر شراب میروی

6 براه کعبه چه حاجت که خونخوری اهلی ز کوی میکده جو حاجتی که میخواهی