ایکه بر بالین طبیب جان از اهلی شیرازی غزل 1322

1 ایکه بر بالین طبیب جان بیمار منی از تو بوی آشنا آید مگر یار منی

2 گر نگفتم با رقیبانی نگویی غافلم غیرتم آید که گویم پیش اغیار منی

3 با حریفان هوسناکت هزاران مرحمت من که از جان با توام در بند آزار منی

4 ایکه از روی چو گل یاد آری و خال سیاه وه تو هم عاشق مگر بر لاله رخسار منی

5 گرچه چون اهلی نگردم هرگز از وصل تو شاد زینقدر شادم که میگویم تو دلدار منی

6 اهلی سگ مرد ره عشقست بمردی گر مرد نبودی سخن از مرد نکردی