گر بخت مدد کند که بویی از اهلی شیرازی رباعی 602

1 گر بخت مدد کند که بویی ببری برخیزی و ره بجستجویی ببری

2 میدان فلک پر است از گوی مراد باشد که تو از میانه گویی ببری