1 گر طالب فیض آب انگور شوی می نوش نه خمر کز صفا دور شوی
2 می یک دو دم است بعد از آن مست شراب خمرست گهی که مست و مخمور شوی
1 باز چون شمع سحر رشته جان سوخت مرا مرده بودم دگر آن شمع بر افروخت مرا
2 چون شهیدان توشد جامه خونین کفنم در ازل عشق تو این جامه بتن دوخت مرا
1 گر چون مسیح از لطف او بر اوج افلاکیم ما یک ذره خاکیم از زمین آخر همان خاکیم ما
2 با آن گل گلزار جان کس نام خود گل چون نهد حاشا که گوییم این سخن یک مشت خاشاکیم ما
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به