گر بر عدم و وجود عالم از اهلی شیرازی رباعی 607

1 گر بر عدم و وجود عالم نفسی میبود بقدر غیرتم دسترسی

2 میسوختم آیینه هستی همه را تا صورت خوب او نمیدید کسی