1 گر درد من سر از دل فرهاد بر زدی بر سنگ تیشه کی زدی از غم بسر زدی

2 مجنون چو من اگر جگرش سوختی ز عشق آتش ز برق آه به آفاق در زدی

3 آنشمع اگر ز چهره بر انداختی نقاب پروانه را مجال ندادی که پر زدی

4 گر حکم داشتی چو سلیمان دلم بباد از ملک خاک خیمه بماک دگر زدی

5 هر زخم ناوکی که زد آنشوخ بر دلم راحت فزود کاش ازین بیشتر زدی

6 یکشب اگر رقیب شدی دور از آن پری فریاد چون سگان همه شب تا سحر زدی

7 اهلی گر آن مسیح نفس نام بردی اش بعد از هزار سال سر از خاک برزدی