کاشکی فرق سرم فرش سرایت از اهلی شیرازی غزل 1353

1 کاشکی فرق سرم فرش سرایت بودی تا شب و روز رخم در کف پایت بودی

2 لذت زخم تو از راحت مرهم بیش است کاش بر من همه دم زخم جفایت بودی

3 کاش جان بلبل باغ تو شدی تا همه وقت در تماشای رخ روح فزایت بودی

4 ای پریرخ مه نو ابروی شوخ تو ندید ورنه دیوانه و انگشت نمایت بودی

5 آنچه من یافتم از حسن تو گر دیدی خلق هر دو عالم همه یکبار فدایت بودی

6 اینهمه حشمت و خوبی که خدا داد بتو جای آنست که رحمی بگدایت بودی

7 اهلی از دعوی یاری بدرش جای نبود گر سگش میشدی آنجا همه جایت بودی