خواهم شبی بیایی و مهمان از اهلی شیرازی غزل 1333

1 خواهم شبی بیایی و مهمان من شوی تا حال من ببینی و حیران من شوی

2 بیگانگی مکن که دل و جان خویشتن زان داده ام ترا که دل و جان من شوی

3 ایگنج حسن و ناز دل من خراب تست باشد که آگه از دل ویران من شوی

4 چون من بریدم از همه گشتم از آن تو دارم امید آنکه تو هم زان من شوی

5 جایی که جا بدیده اهلی نمی کنی راضی کجا بکلبه احزان من شوی