چندین شبم گذشت به از امیرخسرو دهلوی غزل 1176

1 چندین شبم گذشت به کنج خراب خویش نوری ندادیم شبی از ماهتاب خویش

2 رویی چنان مپوش ز عشاق کاهل دل از تشنگان دریغ ندارند آب خویش

3 دی سیر دیدم آن رخ و گشتم خراب، لیک نشناخت جان تشنه قیاس شراب خویش

4 او حال پرسد از من و گریه دهد جواب فریاد من ز گریه حاضر جواب خویش

5 معموره مراد چه گویم که جان من؟ خو کرد با خرابه عیش خراب خویش

6 از عشق سوختم، چه کنم چون ز روز بد صبح دروغ می دمدم ز آفتاب خویش

7 بینم شبت به خواب وز مستی و بیخودی گویم به درد با در و دیوار خواب خویش

8 گر نه کباب کردن دلها شدش حلال آن مست را بحل نکنم من کباب خویش

9 گر نزد دوست کشتن عاشق صواب شد خسرو نه دوستیست که جوید صواب خویش