1 دلی دارم که جز جانان نخواهد همین معشوقه خواهد، جان نخواهد

2 گر جان خواهد از وی خوبرویی روان بدهد، ز من فرمان نخواهد

3 مرا گویند، سامانی نداری؟ کسی از عاشقان سامان نخواهد

4 گذر در کوی ما آن دوزخی راست که جا در روضه رضوان نخواهد

5 سر من زین پس و شمشیر خوبان کسی تا خون من زایشان نخواهد

6 مفرما صبر کان را هر که دیده ست صبوری از من حیران نخواهد

7 غم آمد در دل تنگم، ندانست که در تنگی کسی مهمان نخواهد

8 برنجم، گر تو خسرو را نخواهی تو خواهی، لیک این حرمان نخواهد