روز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 131

1 روز و شب در هجر او غم میخورم وانده آن روی خرم میخورم

2 در صف دردی کشان درد او صدقدح خوشخوش بیکدم میخورم

3 این قفاها بین که از دست غمش میخورم در هجر و محکم میخورم

4 باغم او صد ملامت میکشم تا نگوئی غم مسلم میخورم

5 گفتمش زلف تو دل از ما ببرد گفت ورجان میبرد غم میخورم؟

6 او چو چنگم در نوازش میزند من چو نی مینالم و دم میخورم

7 هم بدم زین بیش نتوان زیستن ور دم عیسی مریم میخورم

8 چند توبت کردم ار غم خوردنش می ندارد فایده هم میخورم