اهلی شیرازی

چل سال بوادی طلب افتادم از اهلی شیرازی رباعی 469

رباعی 469 ام از 2632 رباعیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 469

1 چل سال بوادی طلب افتادم بستم کمر شوق و قدم بگشادم

2 از هر طرفی که ره بجایی بردم بهر دگران نشانه یی بنهادم

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 نور دو چشم کز برم بریده رفته است هیچ نمی رود زدل گرچه زدیده رفته است

2 پای بدامن کفن زان نکشد شهید عشق کز سر مستی جهان دست کشیده رفته است

1 گر کند ابر کرم میل تن خاکی ما چه تفاوت کند آلودگی و پاکی ما

2 ما بدیدار توای ساقی جان دلشادیم نه که از هستی جانست فرحناکی ما

شاعر شعر چل سال بوادی طلب افتادم اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر چل سال بوادی طلب افتادم رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه است.

شعربعدی

2632 / 469

شعرقبلی

بنر