بر دشمنان شمردم عیب نهانی خویش از ایرج میرزا ابیات پراکنده 12

1 شکوه بر چرخ برند از دشمن عجبا چرخ بُوَد دشمن من

2 اللّه اللّه به که باید نالید زین ستمگر فلکِ اهریمن

1 گویند ماکیان را باید گرفت و کشت گر بر خلاف رسم کند نغمۀ خروس

2 بر گو که چون کنند اگر شاعری کند شاعر پسند کودکی آماده چون عروس

1 نکویان را بباید آرزو داشت مرا آگاهی اصلاً آرزو نیست

2 عبث یادش کنند اهلِ نِشابور من آگاهم که آگاهی نکو نیست

1 آب حیات است پدر سوخته حَبِّ نبات است پدر سوخته

2 وه چه سیه چرده و شیرین لب است چون شکلات است پدر سوخته

1 به انگشتان پا از زیر کرسی ز کس ها کرده ام احوال پرسی

1 ای خایه به دست تو اسیرم بنموده‌ای از جماع سیرم

2 دستم نشود به تخم کَس بند تا باد تو کرده دست گیرم