1 این مژده شنیدی که بناگاه برآمد زین تنگ شکر خای که ازراه برآمد

2 آن همچو دم صبح که از گل خبر آورد وین همچو نسیمی که سحرگاه برآمد

1 ای روشن از وجود تو گشته جهان عقل آب حیات خورده ز لفظ تو جان عقل

2 صدر جهان و خواجه عالم نظام دین کز روی عقل برتری از لامکان عقل

1 زهی موافق رای تو جنبش تقدیر به دست بخت جوانت عنان عالم پیر

2 امام مشرق و اقضی القضاۀ روی زمین که چشم عقل جهان بین ترا نیافت نظیر