مرا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 45

1 مرا از چون تو یاری میگزیرد که خود درد منت دامن نگیرد

2 لب بیجاده رنگت گر شوم کاه بایزد گر مرا هرگز پذیرد

3 دلم شمعیست کاندر وصل و هجرت ببوسی زنده وز بادی بمیرد

4 نخواهم بردن از خصم تو خواری کزین معنیم باری میگزیرد

5 مرا گویند حال دل بدو گوی چه خوانم قصه چون دروی نگیرد