سخن از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 139

1 سخن بی غرض از من بشنو بر دشمن مشو ایدوست مشو

2 دشمنان راه بدت آموزند مشنو هرزه دشمن مشنو

3 با تو امشب ندبی خواهم باخت جان زمن بوسه ز تو خصل وگرو

4 چند گوئی تو که خیزم بروم دل من وا ده و برخیز وبرو

5 این چه شیوه است که بنهادی باز وین چه راهست که آوردی نو

6 هر بیک چند درآی از در من چند دشنام بده گرم و بدو

7 گویم ای خام چو کاهم ز غمت گوئی ای سوخته بر من بدوجو