رفت آخر از جهان از اهلی شیرازی دیوان اشعار 37

1 رفت آخر از جهان چشم و چراغ روزگار آنکه بود ار علم و دانش واقف سر نهان

2 قرة العین جهان سید شریف از لطف بود سال تاریخش بود هم قرة العین جهان