1 داشت عباس قلی خان پسری پسر بی ادب و بی هنری

2 اسم او بود علی مردان خان کُلفَت خانه ز دستش به اَمان

3 پشت کالسکه مردم می جَست دلِ کالسکه نشین را می خَست

4 هر سحرگه دمِ در بر لبِ جو بود چون کِرمِ به گِل رفته فُرُو

5 بسکه بود آن پسر خیره و بد همه از او بدشان می آمد

6 هرچه می گفت لَلِه لَج می کرد دهنش را به لَلِه کج می کرد

7 هر کجا لانه گنجشکی بود بچه گنجشک در آوردی زود

8 هرچه می‌دادَند می گفت کم است مادرش مات که این چه شکمست !

9 نه پدر راضی از او نه مادر نه‌ معلم نه لَلِه نه نوکر

10 ای پسر جان من این قصه بخوان تو مشو مثل علی مردان خان