مرا از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 101

1 مرا ایزد تعالی خاطری داد که دایم با فلک بودی عتابم

2 بمعنی دادن بکر آنچنان بود که با او کان معنی بدخطابم

3 بهر وقتی کزاو کردم سؤالی نهاده بود صد معنی جوابم

4 کنون از بخل ممدوحان ممسک غلط بینم همی با او حسابم

5 چنان پذرفت رنگ بخل کزوی بصد اندیشه یک معنی نیابم

6 زدم سردی این مشتی بخیلان چنین یخ بندشد طبع چوآبم

7 در ابر بخل و بی آبی نهان شد دریغا خاطر چون آفتابم