جز در حرم کوی تو دل خانه از اهلی شیرازی غزل 623

1 جز در حرم کوی تو دل خانه نگیرد مرغ دل ما انس به بیگانه نگیرد

2 من عاشقم از می زدنم عیب نشاید صاحب خرد این نکته بدیوانه نگیرد

3 از دانه اشکی که فشانم بسوی صید کس مرغ بهشتی بچنین دانه نگیرد

4 در عشق بتان شرح بلا غایت خامی است دل سوخته هنگامه بر افسانه نگیرد

5 هر کی که چشد چاشنی درد محبت درمان نبود تاره میخانه نگیرد

6 از پرتو خورشید فلک بیش برد فیض درویش اگر رخنه ویرانه نگیرد

7 اهلی اگر آن شمع بپروانه زد آتش باشد که در او آتش پروانه نگیرد

8 خضر اگر ز آب بقا سیر شود نیست عجب سیری اما ز لب سیمبران نتوان دید

9 اهلی آن شیوه که دل می برد از اهل نظر جز بچشم دل صاحب نظران نتوان دید