ای حسن، تو آفت زمانه از امیرخسرو دهلوی غزل 1718

1 ای حسن، تو آفت زمانه روی تو به دلبری فسانه

2 صد دل درود دمی به زلفت گر تیز رود زبان شانه

3 هر دم سوی قبله دو ابروت خورشید یگانه در دو گانه

4 از زلف تو گاه قبله بازی مطروح دو رخ شده زمانه

5 من غرقه و تو به آب چشمم پیش رخ خویش بر کرانه

6 تیرم زنی و خوشم که باری بشناختیم بدین بهانه

7 گم گشتی خسروا، به کویش یا ماند مگر ترا به خانه