خوش زی بکسان که بینی از اهلی شیرازی رباعی 599

1 خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی ور جور کنی همانقدر جور کشی

2 نیشی که زنی ترا همان نیش زنند کان زهر که خود چشانده یی باز چشی