1 گر زلف پریشانت در دست صبا افتد هرجا که دلی باشد در دام بلا افتد

2 ماکشتی صبرخود دربحرغم افکندیم تاآخر از این طوفان هر تخته کجا افتد

3 هرکس به تمنائی فال ازرخ او گیرند بر تخته فیمروزی تا قرعه کرا افتد

4 گرزلف سیاهت رامن مشک ختاگفتم در تاب مشو جانا در گفته خطا افتد

5 آخرچه زیان افتد سلطان ممالک را کو را نظری روزی بر حال گدا افتد

6 آن باده که دلهارااز غم دهد آزادی پرخون جگر گردد چون دور بما افتد

7 احوال دل حافظ از دست غم هجران چون عاشق سرگردان کزدوست جداافتد