گر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 152

1 گر چو تو ترک در ختن بودی ور چو تو سرو در چمن بودی

2 در چمن بسکه سجده بردندی تاختن بس که تاختن بودی

3 آفتاب از شفق براندی خون گرچو چشم تو تیغ زن بودی

4 ناز چندین نکرده گر چه عاشق روی خویشتن بودی

5 من ازین بیش کردمی حقا اگر آن روی روی من بودی

6 بوسه از وی توقعست مرا هم بدادی گرش دهن بودی