از آن در دیده یعقوبش غم از اهلی شیرازی غزل 669

1 از آن در دیده یعقوبش غم یوسف غبار آرد که عشق آموختن پیرانه‌سر کوری به یار آرد

2 مکش ای مست ناز امروز مارا فکر فردا کن که درد سر نیرزد مستی کاخر خمار آرد

3 تو خود بگشادی دری ای گل و گرنه باغبان هرگز نمیخواهد که بویی سوی ما باد بهار آرد

4 بتلخی کوهکن در بیستون گر جان دهد آخر بیابد جان شیرین باز اگر شیرین گذار آرد

5 تو خورشیدی و ما ذره حساب از ما چه بر گیری که در جمع هواداران که ما را در شمار آرد

6 ز عشقت من وفا جستم نه خار از مدعی خوردن چه دانستم که تخم مهر کشتن خار بار آرد

7 چو اهلی بلبل باغ توام خوارم مکن ای گل که نادر این چمن مرغی چو من گر صدهزار آرد