1 اگر چه ساقی جان می نهاد در دستت حقیقتی دگرست این که می کند مستت

2 پی نظاره خود جام جم تو را دادند تو خود نگاه نکردی که چیست در دستت

1 پای‌بوس آن بت سنگین‌دل یاقوت‌لب آرزو دارم شبی تا روز و روزی تا به شب

2 مردم از شوق لبش تا کی ادب دارم نگاه می‌روم گستاخ پیش و می‌کنم ترک ادب

1 گوهر دل گم شد و وقت فراغ از دست رفت پیش پای خود ندیدیم و چراغ از دست رفت

2 سوختم از درد و داغش بیش از این طاقت نماند من بدرد از پا فتادم دل بداغ از دست رفت