1 هر شب فتاده بر در تو خاک در خورم یک شب مگر ز بام تو سنگی دگر خورم

2 جایی که تو کمان کشی، ای نخل فتنه بار پیکان آب داده چو خرمای تر خوردم

3 روزی که بینمت ز پی دیدن دگر شب تا به روز حسرت روز دگر خورم

4 گر تو خوشی که برگ مرادی نباشدم از شاخ عمر خویش مبادا که برخورم

5 مستم کند ز شوق بسان شراب تلخ خونابه غمت که چو شیر و شکر خورم

6 سیری هنوز نیست لب خون گرفته را چندی که من همی ز فراقت جگر خورم

7 کمتر کرشمه کن که کشنده ست این شراب بیچاره خسرو، ار قدری بیشتر خورم