1 هر شب به دل تصور نازش فرو برم با خون دل فسانه رازش فرو برم

2 نازش که نیست بر لب شیرین، بر آن شوم کاندر میان آن گه نازش فرو برم

3 چون تیر بر کمان نهد او، خواهم از هوس پیکانهای دیده نوازش فرو برم

4 شبها ز ذوق خاک درش در دهان کنم در آب دیدگان نیازش فرو برم

5 دیوانه شد دل من و زنجیر واجب است خواهد از او که زلف درازش فرو برم

6 باشد که یک دمی لب خود بر لبم نهد تا من زبان عربده سازش فرو برم

7 خسرو، اگر چه عشق مجاز است زان او تحقیق خویش من به مجازش فرو برم