1 اندر خبر بُوَد که نبی شاهِ حق پرست چون سویِ عرش در شبِ معراج رخت بست

2 بر مسندِ دَنی فَتدَلّی نِهاد پای دستی ز غیب و بر پشتِ او نشست

3 چون دستِ حق بُد و اثرِ لطف ِ دوست بود از فرطِ شادمانی مدهوش گشت و مست

4 گویند پا نهاد به دوشِ نَبی علی از طاقِ کعبه خاست چو اصنام را شِکست

5 جاه و جلال بینْ که یَدُالله پا نِهاد آنجا که حقّ نِهاد به صد احترامْ دست