من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 من و مجنون دو اسیریم که غم شادی ماست هر که این شیوه ندانست نه از وادی ماست
2 پاس شمع رخ ساقی به دعا می داریم کین چراغی است که در ظلمت غم هادی ماست
3 آن سبکبار نهالیم که در باغ جهان سرو آزاد چمن بنده آزادی ماست
4 گر ندانیم ره و رسم جهان طعنه مزن زانکه نادانی ما غایت استادی ماست
5 بخت اگر یار شود یار هم از ما باشد زانکه بیزاری معشوق ز بیزادی ماست
6 گرچه ما خانه خرابیم ولی دلشادیم که غم خانه کنی در پی آبادی ماست
7 گرچه رندیم و تهی دست چو اهلی شادیم چرخ را با همه حشمت حسد از شادی ماست
ادامه توضیحات شاعر