1 دل چو دم از دلربائی میزند عافیت را پشت پائی میزند

2 بازعاشق گشت و معذورست دل گرچه لاف از بیوفائی میزند

3 از میان موج خون چون غرقه دست هر ساعت بجائی میزند

4 هر دمم دل پیش پائی مینهد هر زمانم غم قفائی میزند

5 از غمت شادم که چون بیند مرا آخر از دل مرحبائی میزند

6 از همه عالم سر زلفین او زخم هم بر آشنائی میزند

7 گرچه شد دل در سرکارش هنوز در غم او دست و پائی میزند