دوستی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی مقطع 122

1 دوستی دی بر من آمده بود دوستی بس ظریف و بس موزون

2 پیش بنهاد دفتر شعرم کرد ازو نقدها همه بیرون

3 گفت آراستست دیوانت بهمه نوع شعر گوناگون

4 بغزلهای همچو آب روان بمدیح چو لؤلؤ مکنون

5 بمراثی و قطعه و تشبیب وان دوبیتی که خود چگویم چون

6 شکر تشریف چون نمی بینم باز گو شرح آن مرا اکنون

7 گفتم احسنت نیک فرمودی زیر آهن هست نکته مضمون

8 من چو از کس نیافتم تشریف شکر چون گویم ای ... نت ... بون