1 مرا زمانه بسوزد بداغ غم تا چند که چشم روشنم از دود داغ تاریک است

2 چراغ آه تو اهلی جهان کند روشن ولی چه سود که پای چراغ تاریک است

3 اهل فضلند تیره روز و ضعیف پای طاوس زشت و باریک است

4 پر طاوس را چراغ بسی است لیک پای چراغ تاریک است