بدو نیک و شاه و گدای و ملک از اهلی شیرازی قطعه‌ 15

آثار اهلی شیرازی

اهلی شیرازی

شعربعدی

2632 / 15

شعر قبلی

خانه / آثار اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / قطعات در دیوان اشعار / قطعه‌ شماره 15

1 بدو نیک و شاه و گدای و ملک همه بندگانند بیگانه کیست

2 یکی را جهان میدهی سر بسر یکی را جوی نیست چندانکه زیست

3 یک قاف تا قاف خوان می کشد یکی بهر یک لقمه نان خون گریست

4 چو قسمت بوفق عدالت بود نمیدانم افراط و تفریط چیست

آثار اهلی شیرازی

شعر شعر کهن قطعه‌ آثار اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 هر کرا حسنی بود آیینه دار روی اوست هرکه دارد بوی عشقی از سگان کوی اوست

2 فتنه پیران نه تنها شد که طفل مکتبی چون الف گوید مرادش قامت دلجوی اوست

1 عاشق مجنونم و صحرای غم جای من است گر بمیرم دورازو کس را چه پروای من است

2 سوختن در آفتاب غم نه کار هر کس است سایه من داند این محنت که همپای من است

1 منه بخاک ره ای یوسف آن کف پا را قدم بدیده ما نه عزیز کن ما را

2 تو شمع مجلسی از باده گر شوی سر گرم جگر کباب کنی عاشقان شیدا را

شعربعدی

2632 / 15

شعرقبلی