چون تو گویی سخن این دلشده از اهلی شیرازی غزل 70

1 چون تو گویی سخن این دلشده را گوش کجا دل کجا عقل کجا فهم کجا هوش کجا

2 پای بوسی زسگت گر دهدم دست بس است من کجا وصل کجا بوسه و آغوش کجا

3 تا تو در جلوه حسنی چو گل ای سرو سهی بلبل دل بود از شوق تو خاموش کجا

4 جوی خون می رود از دیده ام ای باد بگو که شد از دیده ام آن سرو قباپوش کجا

5 اهلی از وصل به هجران شده یی قانع لیک تلخی زهر کجا چاشنی نوش کجا

6 هرچند کز غم آخر بر باد داد خاکم بر دل مباد گردی آن کعبه صفا را

7 از دوستان شکایت اهلی نه شرط یاری است یا ترک دوستی کن یا دل بنه جفا را